Zjos Meyvis

De grafiek van Zjos Meyvis is speels, ondeugend zelfs. Laat mij u een gouden raad geven: lees de titels bij de werken, want ze creëren een bijzonder spanningsveld.

Omdat hij een autodidact is, werd Zjos Meyvis niet gekneed door leraars op een academie. Hij ontwikkelde hij van jongs af aan een geheel eigen stijl. Je herkent zijn poot meteen. Zoals in zijn andere, meer ‘ecologisch’ werk, is hij hier ook sociaal geëngageerd: kijk maar naar de ets Kabila… die wordt in zijn blootje gezet en is slechts gezegend met een heel klein ‘ego’.
In zijn grafisch werk gaat het over koningen en presidenten, over vogels, honden en fabeldieren, over sprookjes, verhalen en mythes. Met onderwerpen die hij als archetypes plukt uit zowel ons collectieve onderbewustzijn als uit de wereldactualiteit. Het gaat over het beest in de mens en omgekeerd, over de antropomorfe eigenschappen van de dieren.
In zijn grafiek en schilderkunst gebruikt Zjos Meyvis verschillende, vaak gemengde technieken en materialen. Er zijn etsen, tekeningen met vet- en contékrijt of potlood, gewassen tekeningen, er is acryl op paneel en doek. Kortom: ook inzake de vorm en techniek is Zjos Meyvis niet voor één gat te vangen.